تجربه سفر به شهریری مشگین شهر

1400/1/6

در منطقه شهریری چند دوره تاریخی مختلف به چشم میخورد که شامل عصر مس، عصر سنگ، عصر آهن 1 و عصر آهن 2 هستند. از دوره آهن بقایای کمی در این منطقه باقی مانده که آنها نیز در قلعه شهریری هستند. سنگ های ایستاده بی نظیری در این منطقه مشاهده میشوند که دارای طرح ها و چهره های جالبی هستند.

شهریری (شهریئری) وسیع ترین منطقه تاریخی استان اردبیل است و از مهم ترین مناطق باستانی ماقبل تاریخ در غرب ایران محسوب میشود. این منطقه چهار هزار هکتاری از شمال غربی روستای پیرازمیان در سی و یک کیلومتری شرق مشگین شهر واقع شده است و در کنار این شهر رودخانه قره سو جاری است. نزدیک ترین شهر های اردبیل به منطقه شهریری عبارتند از پیرازمیان، ارجق، و لمبر. شایان ذکر است که چیزی حدود هفت هزار سال زندگی متوالی در این منطقه شناسایی گردیده است و مهم ترین دوره تاریخی کشف شده در آن آثار متعلق به دوره اورارتوییان هستند.

منطقه باستانی یئری از سه بخش تشکیل شده است که شامل دژ نظامی، معبد و قوشا تپه (قوشا تپه سی) هستند که البته قدمت تاریخی هرکدام از این سه بخش متفاوت است. قوشا تپه مربوط به هفت هزار سال قبل از میلاد مسیح است، در صورتی که دژ نظامی و معبد مربوط به 1450 سال پیش از میلاد هستند.

در منطقه شهریری چند دوره تاریخی مختلف وجود دارد که شامل عصر مس، عصر سنگ، عصر آهن 1 و عصر آهن 2 هستند. از دوره آهن بقایای کمی در این منطقه باقی مانده که آنها نیز در قلعه شهریری هستند. سنگ های ایستاده بی نظیری در این منطقه مشاهده میشوند که دارای طرح ها و چهره های جالبی هستند. بیش از سیصد سنگ ایستاده در منطقه شهریری دیده میشوند که هر کدام دارای چهره های انسان و حیوانات حکاکی شده هستند.

یکی از نکات بسیار جالب در مورد این منطقه این است که چهره های انسان هایی که بر روی سنگ ها حکاکی شده اند دهان ندارند. از آثار باستانی مهمی که در این منطقه کشف شده اند میتوان به سفال های نقش برجسته و سنگ های آبسیدین اشاره کرد. همین قضیه می‌تواند گواه خوبی بر موضوع ارتباط فرهنگی و تجاری بین این منطقه با قفقاز و آناتولی در دوره کالکولتیک یا همان عصر مس و سنگ باشد. در سال 1384 بقایایی از سفال، مفرغ و نقوش انسانی در منطقه شهریری دیده شد که به گفته باستان شناسان، این اشیا نذوراتی هستند که مردم به معبد یئری پیشکش میکرده اند.