آشنایی با سوادکوه و دیدنی های آن

1401/4/7

شهر شمالی زیبای سوادکوه از بخش‌های مرکزی و زیرآب و از شهرهای پل سفید و آلاشت تشکیل شده است. نام بخش شیرگاه در سال 1392 به مرکزیت شهر شیرگاه به شهرستان سوادکوه شمالی تغییر کرد. این شهرستان از دهستان‌های راستوپی با 60 آبادی، ولوپی با 32 آبادی، سرخ‌کلا 17 آبادی و کسلیان با 16 آبادی تشکیل گردیده است. منطقه سوادکوه در یک دره وسیع طولانی و در دامنه‌های شمالی رشته کوه‌های البرز مرکزی واقع شده‌است. حوزه کلی این ناحیه از منتهی‌الیه جلگه‌های جنوبی، و سی کیلومتری دریای خزر آغاز شده و با شیب بسیار تند به سوی جنوب کشیده می‌شود. پوشش ارتفاعات تا بلندی دو هزار متری سرسبز و جنگلی و از آن به بعد مرتعی، خشک با آب و هوای سردسیری می‌باشد. جهت شرقی و غربی این ارتفاعات به موازات سواحل دریای خزر مانع و سد بزرگ برای تبادل جریان‌های جوی بین این دریا و فلات مرکزی ایران بوده و جریان‌های غربی به همراه ابرهای باران‌آور که از غرب اروپا به ایران می‌رسند در کنار دیواره‌های ستبر و غول‌پیکر این کوهستان محبوس شده و باعث ریزش برف و باران فراوان و سودمند می‌شوند.

واحد مرکزی این رشته کوه‌ها در سوادکوه قرار دارد. ارتفاعات و تپه ماهورهایی که از جنوب به شمال کشیده شده‌اند به سرعت بلندی خود را از دست می‌دهند و به جلگه مازندران و بر حاشیه جنوبی شهرستان قائم‌شهر منتهی می‌شوند. آبادی‌های فراوانی نیز در دل این ارتفاعات قرار داشته و در سطح منطقه پراکنده‌اند. دهستان راستوپی از مجموعه کوه‌هایی تشکیل شده که بلندترین نقطه آن به نام قله اتابک، 3271 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

حوزه ارتفاعات و دره‌های شفلین نیز منطقه ولوپی را تشکیل می‌دهند که ارتفاع آن‌ها از جنوب به شمال و متمایل به شرق کاسته شده و بلندترین نقطه این ناحیه نیز 3500 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. اختلاف ارتفاع زیاد در فواصل اندک و بالا بودن میانگین شیب زمین سبب شده‌است که آب و هوا و پوشش گیاهی سوادکوه به‌شکل بسیار متنوع و متفاوتی جلوه‌گر شود. بارش در ارتفاعات این منطقه به صورت برف در نواحی کم ارتفاع شمالی به صورت باران است. از دیدنی های این شهر شمالی می توانیم سد البرز و جنگل انجیلی و آبشار والیلا را نام ببریم.