معرفی زيارتگاه امامزاده سَیّد بهاءالدين محمد شيخ شبان

معرفی زيارتگاه امامزاده سَیّد بهاءالدين محمد شيخ شبان

امامزاده سید بهاءالدین محمد از امامزاده های ایران در میان مردم (شیخ شعبان) شهرت دارد. شیخ شعبان که به معنای «چوپان بزرگوار» است لقب این امامزاده است. آنان در رابطه با این موضوع به این مطلب اشاره کرده اند: پیامبر در یکی از روستاهای اطراف اصفهان با محمود شعیبی با لباس مبدل و در گمنامی زندگی می کرد، از آنجا که با اعراب خراسان آشنا شد و از او درخواست کرد که به آنان کاری بدهد.

یکی از اولین انواع گردشگری، سفر یا گردشگری مذهبی است و مردم از دیرباز برای مقاصد مذهبی سفر می کردند. از زمان زرتشتیان که مردم برای دیدن آتشکده های خود به سفر می رفتند، می توان گفت که گردشگری مذهبی در ایران وجود داشته است. بسیاری از امامزادگان پس از ورود اسلام به ایران، زندگی و مردن را در این سرزمین انتخاب کردند. مردم به این عزیزان احترام می گذاشتند و برایشان ارزش قائل بودند و به همین دلیل برای دیدن آن به سفر می رفتند. بازدید از مکان‌های مقدس نشان‌دهنده عشق و توجه استثنایی زائر به آن‌ها و بهره‌مندی از برکات معنوی آن‌ها است. زیرا تحمل بار سفر و جان سالم به در بردن از چالش ها و مشکلات سفر نشان می دهد که عشق و محبت واقعی وجود زائر را فراگرفته و او را مشتاق زیارت کامل انسانی کرده است. امامزاده سید بهاءالدین محمد از امامزاده های ایران در میان مردم (شیخ شعبان) شهرت دارد. شیخ شعبان که به معنای «چوپان بزرگوار» است لقب این امامزاده است. آنان در رابطه با این موضوع به این مطلب اشاره کرده اند: پیامبر در یکی از روستاهای اطراف اصفهان با محمود شعیبی با لباس مبدل و در گمنامی زندگی می کرد، از آنجا که با اعراب خراسان آشنا شد و از او درخواست کرد که به آنان کاری بدهد.

 

محمود شعیب می پذیرد و چون از موقعیت خود بی خبر بود، کنترل گله ای از گوسفندان را به آن بزرگوار واگذار می کند و در زمان ییلاق و قشلاق گله را اداره می کند و دستمزد چوپانان دیگر را می پردازد و عفو می کند و همانطور که در نتیجه نام شیخ شعبان را به خود اختصاص داد. او از نوادگان حضرت حمزه بن امام موسی بن جعفر (علیه السلام) است، از این رو شجره نامه ایشان به امام موسی کاظم می رسد. امامزاده بنایی متعلق به قرون صفویه و قاجاریه است که به تازگی تعمیر شده و دارای کتیبه ای است. این بنا دارای پلانی مستطیل شکل و دارای چندین ویژگی از جمله گنبد، ایوان، تسبیح، حرم، صحن و حرم است.

 

در ورودی بنا ایوانی رو به شمال است و دو مناره به ارتفاع 12 متر و کاشی کاری شده در کنار آن دیده می شود. برای رسیدن به این ایوان باید پنج پله را طی کنید و در دو طرف ورودی دو اتاق برای کفش فروشی ها وجود دارد. پس از ورود به سازه، متوجه شبستانی می‌شوید که با دو حجره و در ابعاد ۲۲×۲۲ متر احاطه شده و با کاشی‌های گلی تزئین شده است. از دیگر زیارتگاه های بن نیز می توان به زيارتگاه امامزاده بابا پير احمد و باغات مربوطه در حاشيه زاينده رود و امامزاده حارث بن علی در روستای جمالو اشاره نمود.

 

مطالب مشابه