سفر به شهر وردنجان

سفر به شهر وردنجان

وردنجان و شهرکرد در فاصله 17 کیلومتری از یکدیگر و بین شهرهای بن و نفچ واقع شده اند. در 3 دی ماه 1391 شهرداری این شهر تأسیس شد و آقای ذوالفقار یوسفی به عنوان اولین شهردار این شهر انتخاب شد. چهل‌دختر نام تفرجگاهی است که چشمه تمیزی که دارد و مدام مورد توجه گردشگران است.

یکی از شهرهای بن در استان چهارمحال و بختیاری، وردنجان است. بر اساس سرشماری سال 1389 حدود 4324 نفر در این شهر زندگی می کردند. وردنجان در ارتفاع 2150 متری از سطح دریا در طول جغرافیایی 50 درجه و 46 دقیقه و عرض جغرافیایی 32 درجه و 28 دقیقه واقع شده است. وردنجان و شهرکرد در فاصله 17 کیلومتری از یکدیگر و بین شهرهای بن و نفچ واقع شده اند. در 3 دی ماه 1391 شهرداری این شهر تأسیس شد و آقای ذوالفقار یوسفی به عنوان اولین شهردار این شهر انتخاب شد. چهل‌دختر نام تفرجگاهی است که چشمه تمیزی که دارد و مدام مورد توجه گردشگران است. مسجد جامع وردنجان واقع در بافت تاریخی و هسته مرکزی شهر با قدمتی تقریبی 200 ساله و مربوط به دوره قاجاریه است. وردنجان در سال 1345 1702 نفر جمعیت داشته و این شهر در همان سال 231 خانوار داشته است. این شهر بر اساس سرشماری سال 1355 دارای 2382 نفر جمعیت و 448 مسکن بوده است. وردنجان بر اساس سرشماری سال ۱۳۶۵ دارای ۳۷۷۹ سکنه و ۶۳۲ خانوار بوده است. بر اساس سرشماری سال 1375، تعداد 824 خانوار و 4295 نفر در شهرستان وردنجان سکونت داشتند.

 

حدود نیمی از مردم روستای تومانک - که در 12 کیلومتری غرب وردنجان قرار دارد - و تقریباً تمام اهالی روستای چوبین (در شهرستان فارسان، استان چهارمحال و بختیاری) اصالتاً وردنجانی دارند. مردم محلی این شهر به گویش بسیار شیرینی صحبت می کنند. اهالی وردنجان به زبان فارسی صحبت می کنند اما برخی از آنها ترکی هم می دانند زیرا این شهر بین شهرهای دیگر و روستاهای ترک زبان واقع شده است. حتی اصطلاحاتی از زبان های دیگر در زبان وردنجانی وجود دارد، مانند کلمه «Cough» از انگلیسی که به معنای «سرفه» است. یا به کاربرد کلمه ترکی استانبولی «دیک» به معنای ایستاده یا راست اشاره کرده است که در وردنجان نیز به همین معنا به کار رفته است.

 

مردم وردنجان با تغییر برخی از مصوت ها و صدای حروف لهجه مشخصی دارند که آنها را از سایرین متمایز می کند. به عنوان مثال، کلمه "wow" از کلمه "کوچه" چیزی بین "o" و "y" تلفظ می شود. در وردنجانی کلمه غنچه را بید تلفظ می کنند. همچنین هنگام تلفظ افعال مضارع منفی به جای «نامی...» از «نام...» استفاده می کنند. مثلاً «نامیرم» را «نام رام» می گویند. یکی دیگر از مشخصه های گویش وردنجان کشیدن انتهای عبارات است. اهالی این شهر نیز به آخر چند کلمه مانند (خایار) که دلالت بر (خیار) می‌کند، ضمیمه می کنند. در سفر به چهارمحال و بختیاری سری هم به شهر هفشجان و شهر سردشت بزنید.

 

مطالب مشابه