معرفی منطقه حفاظت شده کهیاز اردستان

منطقه‌ کهیاز با مساحت‌ تقریبی 100.000 هکتار در شرق‌ شهرستان‌ اردستان‌ در استان اصفهان واقع شده است. ورودی‌ منطقه‌ با مرکز شهرستان‌ حدود 10 کیلومتر فاصله‌ دارد. راه‌ ارتباطی‌ زواره‌ به شهراب‌، مسیر راه‌ آهن‌ در شمال‌ منطقه‌، و راه‌ آسفالت شده اردستان‌ به نائین‌ از حاشیه‌ غربی‌ منطقه‌ گذر می کند. آب‌ و هوای‌ این منطقه گردشگری نسبتا خشک و بیابانی است و میانگین‌ بارندگی‌ سالیانه‌ آن‌ حدود 80 میلی‌ متر و متوسط‌ دمای‌ آن‌ نیز 17 درجه‌ سانتی‌ گراد است. منبع‌ اصلی‌ تامین‌ آب‌ این منطقه بارش های فصول سرد سال است که به‌ صورت‌ چشمه‌ ظاهر می شوند و اکثراً نیز دائمی‌ می باشند. از مهمترین‌ آنها می توان به‌ چشمه‌ سبز، چشمه‌ چنار، چشمه‌ توت‌ و چشمه‌ بابا احمد اشاره‌ نمود. سنگ آب ها و همچنین‌ چند آبشخور در محل های‌ دره‌ باغ‌، سنجتو، بابا احمد و نصرند، از دیگر منابع‌ تامین‌ کننده‌ آب‌ این‌ منطقه‌ هستند.

این‌ منطقه‌ به خاطر شرایط‌ خاص‌ جغرافیایی‌ و زیستی‌ و برخورداری‌ از پوشش‌ گیاهی‌ و جانوری‌ مناسب‌، در صورت‌ برنامه‌ ریزی‌ دقیق‌ و حفاظت‌ مطلوب‌ از ارزش حفاظتی بسیار بالایی برخوردار می باشد. منطقه حفاظت شده کهیاز در حال‌ حاضر یکی‌ از بهترین‌ زیستگاه های‌ هوبره‌ که‌ گونه ای‌ در معرض‌ خطر انقراض‌ است‌ است. از مهمترین‌ گیاهان‌ منطقه‌ می توان‌ به‌ بادام‌ کوهی‌، انجیز، گز، تاغ‌، خارشتر، درمنه‌ و قیچ‌ اشاره‌ نمود. آهو، قوچ‌ و میش‌، روباه‌ شنی‌، گرگ‌، شغال‌ و تشی‌ نیز گونه های بسیار مهم‌ پستاندار منطقه‌ به حساب می آیند.

منطقه حفاظت شده کهیاز از اردیبهشت‌ ماه‌ 1381 با توجه‌ به‌ پتانسیل های اکولوژیکی‌ و اقدامات‌ انجام‌ شده‌ در زمینه‌ تامین‌ امکانات‌ حفاظتی‌ توسط‌ کارشناسان‌ اداره‌ حفاظت‌ محیط‌ زیست‌ استان‌ اصفهان‌ به‌ عنوان‌ منطقه‌ شکار ممنوع‌ به‌ سازمان‌ حفاظت‌ محیط‌ زیست‌ پیشنهاد گردید و با تلاش هایی که شد سرانجام‌ از تاریخ‌ اول‌ مهرماه‌ سال 1381 به‌ مدت‌ پنج سال‌ به‌ عنوان‌ منطقه‌ شکار ممنوع‌ اعلام‌ شد. بنابر این امروزه دیگر نمی توان در این منطقه به شکار پرداخت.