تجربه بازدید از آتشکده چهار طاقی دره شهر

1400/3/27

آتشکده چهار طاقی دره شهر در جوار رودخانه سراب دره شهر بر روی تپه ماهوری تنوره سرخ واقع شده که با توجه به مصالح و سبک معماری، قدمت آن به بیش از 1400 سال پیش باز می گردد.

تعداد سه آتشکده بزرگ در دوران ساسانی وجود داشته به نام های "آذر برزین مهر" (مهر برزین)، فرنبغ و آذرگسب. این آتشکده ها مربوط به سه طبقه اجتماعی زمان ساسانی بوده اند. اگرچه آتشکده های ساسانی نسبت به اهمیت آنها درجات متفاوتی داشتند، اما اساس ساختمانشان تا حدودی یکسان و منطبق بر نقشه ای واحد بوده است. فرم معماری آتشکده عبارت بوده است از یک بنای چهار ضلعی که در چهار ضلع آن چهار درگاه طاقدار داشته است، و بر روی این فضای چهار ضلعی گنبدی قرار می گرفته است، به همین دلیل است که به چهار طاقی نیز مشهور شده اند.

همچنین پیشنهاد می دهیم نگاهی نیز به آتشکده هارپاک ابیانه بیاندازید.

برخی از این چهار طاق ها به صورت منفرد هستند، اما در بعضی از آنها دالان طواف دار و فضا های وابسته به چشم می خورد، مانند آتشکده قصر شیرین. آتشکده ها بر روی ارتفاعات ساخته می شده اند. از آتشکده های معروف این زمان می توان به آتشکده آذر گشسب در تخت سلیمان آذربایجان اشاره نمود.

آتشکده چهار طاقی دره شهر در جوار رودخانه سراب دره شهر بر روی تپه ماهوری تنوره سرخ واقع شده که با توجه به مصالح و سبک معماری، قدمت آن به بیش از 1400 سال پیش باز می گردد. در قسمت جنوبی چهارطاقی، بقایای پلکانی به طول ده متر و عرض یک متر با شیب ملایم وجود دارد که احتمالا ورودی بنا بوده است. این چهارطاقی بر پلانی مربع شکل به ابعاد پنج در پنج متر بنا شده است و عرض دیواره ها هشتاد سانتی متر و ارتفاع طاق از زمین هفتاد سانتی متر می باشد. گنبد تک جداره آن بر چهارطاق قوسی شکل و با سیستم گوشواره ساخته شده است و بر بالای گنبد دریچه ای وجود دارد که به هنگام مرمت این دریچه بسته شده است. آتشکده چهار طاقی دره شهر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.